پچ پنل چیست

وظیفه اصلی پچ پنل این است که بین نقاط انتهایی کابلهای شبکه و ساز و برگ شبکه ای مانند هاب، روتر، … پیمان گرفته و به جای اینکه کابلهای شبکه مستقیما” به این ساز و برگ وصل بشن از طریق پچ پنل وصل میشوند.

به عبارت دیگه وجودش به هیچ وجه الزامی نیست ولی بکار بردنش پچ پنل چیست در شبکه هایی که در طی زمان گسترش و تغییرات دارن کار رو آسان میکند .

پچ پنل قطعه ای مستطیل شکل است که روی آن به شمار مشخصی پورت شبکه هستی دارد مثلاً 24 پورت ، 48 پورت و …. در اثناء کابل کشی در هر قسمت از ساختمان چندین سوکت شبکه قرار می گیرد که شدنی است فعلاً بلا کاربرد باشند و کاربری از طریق آنها به شبکه متصل نباشد.

اما باید این امکان باشد الی در هنگام افزایش کاربر این سوکت ها را وارد مدار شبکه کرد لذا کارآزمودگان کابل کشی برای حل این مشکل از پچ پنل کاربرد می کنند یعنی تمام کابل هایی که به سوکت ها متصل هستند را در یک نقطه که مرکز قرار گیری رک می باشد جمع آوری میکنند و آنها را وارد پچ پنل کرده و شماره گذاری می کنند الی در صورت لزوم هر سوکتی را که میخواهند با یک کابل کوچک شبکه به سوئیچ متصل کنند.

پچ پنل‌ها از شماری پورت شبکه ساختن شده‌اند و در رک پیمان می گیرند.
متناسب با نیاز یک سیستم شبکه و شمار فعلی و نیاکان کلاینت‌ها، شدنی است که شمار پچ پنل‌ها در رک اصلی متغیر باشد، اما نکته مهم این است که یک سر همگی کابل‌های کشیده شده شبکه در همه ساختمان در پایان به پچ پنل وارد شده و ارتباط‌های شبکه را شکل می‌دهند.

اگر پچ پنل نداشته باشید، این اتفاقات می افته:
– وقتی میخواید کلاینت خاصی رو به علت خاصی آشکارا به گرد از Device های اطاق سرور وصل کنید باید یک کابل مجزا براش بکشید یا اینکه با Tester راز کابلشو پیدا کنید.

– اگر بخواید فیزیکی کابل یگانه از کلاینت ها رو از سوئیچ بکشید. یا ترتیب پیوستگی سرور ها و سوئیچ ها رو عوض کنید هم به دشوار می خورید.
– اگر بخواید سروری رو از روی یک سوئیچ به سوئیچ دیگه ای متصل کنید، باید برید پست رک سرور که احتمالا پر گرد و خاکه و لباساتون حسابی مورد عنایت قرار می گیره.
استفاده از پچ پنل یعنی:
تمام شبکه شما در اطاق سرور، و در مساوی چشمانتونه و نیازی به بیرون رفتن و حتی جابجا شدن در اطاق رو ندارید و این یعنی خیلی خوب!

علاوه بر این عدم استفاده از اون و قتی شمار گره های شبکه افزایش پیدا می کنه یعنی سبک مغزی محض.

به محض قبل اومدن نخستین سخت و جابجا شدن تصادفی کابلها یک روز سودمند کاری رو بخاطرش باید هدر بدین!

در بیشتر شبکه ها استفاده از اون بیشتر برای بازدارندگی از بار خرج ای ناگهانیه الی بهره‌گیری همیشگی و مستمر.

آن‌طور که رسانه‌ی رجیستر می‌نویسد،‌ شیائومی اخیراً سیستم هشدار زلزله را به شماری از گوشی‌های هوشمند خود اضافه کرده و روند اضافه شدن این قابلیت به گوشی‌های شیائومی، به‌صورت آزمایشی در اندونزی آغاز شده است. به‌نظر می‌رسد سیستم هشدار زلزله، نتیجه‌ی همکاری بین شیائومی با آژانس‌های دولتی چین و اندونزی است.

سیستم شیائومی که EEW (به معنی هشدار اولیه‌ی زلزله) نام دارد و روی دستگاه‌هایی ارائه می‌شود که مجهز به نسخه‌ی ۱۲، ۱۲٫۵ یا ۱۳ رابط کاربری MIUI هستند، «لرزش‌های نزدیک» را به کاربران ساکن در اندونزی که این قابلیت را فعال کرده‌اند هشدار می‌دهد.

شیائومی که امروزه یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی هوشمند در دنیا است و کاربران پرشماری بخصوص در ایران دارد، ادعا می‌کند سیستم EEW ازطریق بررسی سرعت امواج الکتریکی، تا پیش از رسیدن موج ثانویه‌ی زمین‌لرزه، «مدت‌زمان هشدار چند ثانیه تا ده‌ها ثانیه» ارائه می‌دهد. سرعت این امواج الکتریکی به‌طور طبیعی بسیار بیشتر از سرعت امواج ثانویه‌ی زمین‌لرزه است.

نمونه‌ی سیستم هشدار زمین‌لرزه در گوشی‌های شیائومی

کاربران ساکن در مناطقی که تحت تأثیر زمین‌لرزه قرار گرفته‌اند هشدار دیداری و شنیداری روی دستگاه خود دریافت می‌کنند. هشدار دیداری سیستم EEW شامل بزرگی زمین‌لرزه، زمان تخمینی فرا رسیدن و شدت زمین‌لرزه‌ی قریب‌الوقوع می‌شود.

سرویس EEW تنها زمانی هشدارها را به نمایش درمی‌آورد که زمین‌لرزه‌ای با بزرگی چهار و بیشتر براساس مقیاس شدت مرکالی اصلاح‌شده به‌وقوع بپیوندد. گفتنی است اندونزی جزو کشورهایی است که بیشترین آتشفشان‌های فعال دنیا را دارد و زمین‌لرزه‌های کوچک به‌طور معمول در این کشور رخ می‌دهد. همچنین به دلیل موقعیت اندونزی نسبت‌به کمربند لرزه‌خیز اقیانوس آرام، ساکنین این کشور مدام شاهد زمین‌لرزه‌های بزرگ نیز هستند.

سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده‌ی آمریکا گزارش می‌دهد که در بین سال‌های ۱۹۰۱ و ۲۰۱۹ بیش از ۱۵۰ زمین‌لرزه با بزرگی بیشتر از هفت، در اندونزی رخ داده است. این یعنی اندونزی به‌طور میانگین هر ۹ ماه یک‌بار میزبان زمین‌لرزه‌ای بزرگ بوده است. زمین‌لرزه‌های این‌چنینی، همان زمین‌لرزه‌هایی هستند که رسانه‌های خبری دنیا را در بر می‌گیرند و تلفات سنگین انسانی و خسارات مالی به بار می‌آورند.

رجیستر می‌نویسد سیستم EEW شیائومی درنتیجه‌ی همکاری بین مؤسسه‌ی Care-Life (موسوم به ICL) در شهر چنگدو کشور چین و آژانس هواشناسی، اقلیم شناسی و ژئوفیزیک اندونزی (موسوم به BMKG) طراحی شده است.

ICL که توسط وزارت علوم و فناوری چین حمایت می‌شود، در سال ۲۰۰۸ کار روی فناوری تشخیص زمین‌لرزه را آغاز کرد. این مؤسسه می‌گوید ۶۵ هشدار زلزله‌ی مخرب را «بدون هیچ‌گونه هشدار غلط» برای ساکنین چین ارسال کرده است. بیش از یک دهه پس از آغاز توسعه‌ی فناوری تشخیص زمین‌لرزه، ICL با BMKG همکاری کرد تا این سیستم را به اندونزی نیز ببرد.

نحوه‌ی کارکرد سیستم در چین بدین صورت است که ابتدا کاربر باید نرم‌افزار خاصی را نظیر سیستم پخش اضطراری ایالات متحده نصب کند. پس از این کار، هشدار زلزله ازطریق اینترنت برای کاربر ارسال می‌شود. ICL توانسته است سیستم هشدار زمین‌لرزه را به ۱۳ شهر چین در سیچوان اضافه کند.

نسخه‌ی اندونزیایی فناوری ICL،‌ به دلیل همکاری با شیائومی، همه‌چیز را وارد مرحله‌ی جدیدتری می‌کند. اندونزی دومین کشور دنیا است که میزبان EEW می‌شود، اما نخستین کشور دنیا محسوب می‌شود که از این فناوری در گوشی‌ها استفاده می‌کند.